Jaren lang heb ik met kinderen gewerkt op de groep en als leidinggevende gewerkt in de kinderopvang. Het werken met kinderen vraagt van ons om met beide benen op de grond te staan. Toch merkte ik dat de grootste uitdaging voor mij ontstond bij kinderen die andere gedragingen vertoonden, kinderen met allergieën en/of verschillende diagnoses opgelegd door psychologen en artsen. Door het gedrag van deze kinderen vroegen ze mij eigenlijk mijn sensitiviteit in te zetten en met hen op een ander niveau te gaan communiceren. Het zij op denk-, gevoels-, lichaams- en op ziels- of spiritueel niveau. De kinderen vroegen mij om af te stemmen op hun eigen unieke ervaringsniveau.
Steeds meer kinderen blijken hier behoefte aan te hebben. Zowel op de kinderopvang als op basisscholen zitten steeds meer kinderen die een vorm van hoog gevoeligheid hebben. Bij het ene kind uit dit zich in externaliserend gedrag (naar buiten toe gericht) en bij het andere kind uit zich dit in internaliserend gedrag (naar binnen toe gericht). Deze kinderen zijn zo gevoelig dat zij zichzelf tegenover de maatschappij moeten beschermen, zij sluiten zich soms letterlijk af. Hoog gevoelige kinderen hebben het vermogen om mensen te verbinden en volgen daarbij hun eigen idealen. In onze wereld is er op dit moment nog geen plaats voor de gevoeligheid van deze kinderen. Onze maatschappij is gericht op het individu, onze wetten en regelgeving. En onze cultuur daar houden wij ons aan vast.
Grappig eigenlijk, dat in onze ikke-ikke-ikke-en-de-rest-kan-stikken maatschappij zoals Hans Lemmens (2008) dit zo mooi beschrijft, we heel erg gesteld zijn op ons eigen individu. En toch continu op zoek zijn naar ‘gemeenschappelijke ervaringen’, zoals de wetten, regels en onze cultuur (wat dat dan ook moge zijn?).
Ergens diep in ons zit het gevoel dat we dingen met elkaar willen delen, willen verbinden, communiceren. En laten nou juist deze (hoog)gevoelige kinderen deze kwaliteiten bezitten. Zij vragen van ons als ouder(s)/professional(s) af te stemmen op hun ervaringsniveau, zij vragen ons om anders met elkaar om te gaan. Op een dieper niveau bewustzijn creëren van jezelf en de ander.
Chantal Hartvelt